Vojvoda Petar Bojović – Pjer u svom vojničkom životu, bio je učesnik više ratova. Učestvovao je u srpsko-turskim ratovima za oslobođenje, tokom kojih je bio u štabu Vrhovne komande, a po završetku ratova postao je vodnik baterije u Beogradu.
Nakon srpsko-bugarskog rata postao je vodnik konjice, a zatim je 1891. položio ispit i dobio čin kapetana. Po izbijanju Balkanskih ratova 1912. godine postaje komandant Konjičke divizije.
Tokom Prvog i Drugog balkanskog rata Petar Bojović je bio načelnik Štaba Prve armije. Naročito se istakao tokom Kumanovske i Bitoljske bitke, posle kojih je dobio čin generala.
U Prvom svetskom ratu, kao komandant Prve armije, učestvuje u završnim operacijama Cerske bitke. Godinu dana, sve do kraja 1915. godine njegove trupe su pružale otpor nepriatelju, dok se srpska vojska povlačila ka Kosovu. Više puta je postavljan na za načelnika Vrhovne komande.
Zbog ratnih zasluga 13. septembra 1918. dobio je čin vojvode (feldmaršala).
Postavljen je za načelnika Glavnog generalštaba vojske Kraljevine SHS u januaru 1921. godine. Decembra iste godine stavljen na raspolaganje, a ubrzo i penzionisan. Vraćen je u službu 1941. i postavljen za Vrhovnog inspektora celokupne vojne sile Jugoslavije. Tokom Aprilskog rata imenovan je po ustavu, usled maloletnosti kralja Petra II, za pomoćnika vrhovnog komandanta kraljevske jugoslovenske vojske da bi posle kapitulacije vojske sam sebi odredio kućni pritvor u kome je bio sve do kraja rata. Preminuo je u dubokoj starosti.
Odlikovan je Ordenom Jugoslovenske krune prvog reda (1930. godine), Ordenom Karađorđeve zvezde prvog reda (1933. godine) i francuskim Ordenom Legije časti (1936. godine). Nosilac je mnogobrojnih najviših srpskih i savezničkih odlikovanja. Uvršten je u red najvećih vojskovođa Prvog svetskog rata i srpske ratne istorije.