Naziv Hercegovina potiče od srednjevekovne Hercegovine Svetog Save. Ona je stvorena sredinom 15. veka, kada je vojvoda Stefan Vukčić Kosača sebe proglasio hercegom od Svetog Save. Od tada Hercegovina obuhvata celokupno područje od Polimlja na istoku, do Imotskog polja na zapadu, i od gornjeg Podrinja na severu do Herceg-Novog na jugu.
Tokom turske vlasti, ovo područje se nazivalo Hercegovački sandžak.
Današnja Stara Hercegovina je sve do novijih vremena bilo sastavni deo istorijske Hercegovine, a sam naziv Stara Hercegovina počeo je da dobija specifično regionalno značenje tek nakon 1878. godine, kada je počeo da se upotrebljava prvenstveno za one delove Hercegovine koji su u to vreme (a drugim dijelom i 1912. godine) priključeni Knjaževini Crnoj Gori.
U Staru Hercegovinu se računao i onaj deo nekadašnje Hercegovine koji je 1912. godine pripao Kraljevini Srbiji (oblast oko Prijepolja), a takođe i onaj deo nekadašnje Hercegovine koji je austrougarska okupaciona vlast nakon 1878. godine priključila Sarajevskom okružju (gornje Podrinje, oko Foče, Goražda, Čajniča i Rudog), odvojivši te krajeve od preostalog (najvećeg) dela Hercegovine koji je bio organizovan kao Mostarsko okružje.